Kawan atau lawan?

Hello, assalamualaikum :] Kali ni saya suka suki je tulis. Saja mahu bercerita tentang seorang kawan saya ni. Tadi saya tgh call mama, tiba tiba kedengaran lah sekumpulan budak lelaki berjalan menghala ke arah saya. Jadi, saya biarkan je lah mereka. Janji mereka tak mengganggu hidup saya. Tiba tiba saya terlihat ada kelibat lalu depan saya. Saya lihat dan orang tu pun tegur lah saya. Saya angkat tangan senyum je lah. Takkan lah nak bercakap sedangkan mama tengah cakap dengan saya. Walaupun dalam telefon, saya kena lah hormat mama saya. Jadi saya biarkan je lah dia. Tiba tiba dia duduk sebelah saya. Peliknya, saya tak tahu lah apa hal entah dia duduk situ. Saya sambung je berborak dengan mama. Tengah saya bincang pasal hendak balik hujung minggu ni, tiba tiba dia menyampuk kata tak payah balik tak payah balik. Hei, awak tu siapa haa pakcik? Bukannya suami saya pun boleh arahkan saya macam macam. Huh. Saya suruh dia diam. Mungkin dia terasa ke apa dia terus pergi. Haha. Maaflah kawan, bukan  niat saya nak sakitkan hati awak tapi saya tengah berborak dengan mama. Salah masa lah awak datang. Bukan saya menyombong dengan awak, tapi saya malu sangat dengan awak. Masa awak tegur saya tu, ya Allah, Allah je yang tahu macam mana berdebarnya hati saya. Saya rasa ini kali pertama awak tegur saya setelah bermula semester 3 ni. Hari tu, masa cuti semester, saya minta tolong awak semua, awak buat tak tahu je kan. Sedih sebenarnya, tapi apa boleh buatkan? Kalau orang tak sudi nak berkawan dengan kita, takkan lah kita nak terhegeh hegeh pula. Lagipun saya malas nak layan hati saya ni. Jadi, lepas ni kalau saya tak tegur awak, awak jangan terasa ya? Minta maaf awal awal sebab saya tak mahu lah nanti timbul pula syak wasangka awak tu & tak mahu lah rahsia saya ni awak tahu. Harap awak baca lah blog saya ni. :)